بدون عنوان

سلام سلام صد تا سلام

ديشب تو راه خونه آقا جون بوديم از كنار يك پارك رد مي شديم كه زهرا تا تاب و سرسره رو ديد شعرشو  با لهجه كودكانه خوند

تاب تاب عباسي

خدا منو نندازي

اگه منو بندازي

اشاره كرد به پارك گفت مي رم  اينجا

خيلي خنديدم و قربون صدقش رفتم  هر چي منو باباش گفتيم دوباره بخون ، نخوند بچم روش نشد بخونه ،

وقتي امير علي مريض بود و آمپول زده بود زهرا به باباش گفت : بابا ، امي علي آمپول زد

بعد باباش گفت كجا زد

با خنده گفت : قمبل

باورمون نمي شد آخه ما تا الان همچين كلمه اي رو به كار نبرده بوديم خلاصه خيلي خوشمزه گفت بازم اونجا كلي بوسش كرديم و هر كاري كرديم دو باره بگه نگفت